Met mijn vader heb ik afgesproken dagelijks telefonisch contact te hebben.
Onder het mom van een puzzelvraag, om zijn brein te trainen en bij de tijd te blijven puzzelt mijn vader, de nrc puzzel.
De vragen waarmee hij blijft zitten mag ik opzoeken, op de computer!
Daarvoor belt hij dagelijks. Maar belangrijker: tevens kunnen we de dag doornemen.
Meestal "gaat het wel", antwoord hij -op zijn beurt- mijn vragen.
Mijn vader is geen klager.
Zonder veel ruchtbaarheid is hij van een onhandige man, die met mijn moeder als vanzelfsprekend een leven lang een traditioneel rollenpatroon in stand hield, mantelzorger geworden.
Hij poetst,wast en ruimt. Zet koffie en smeert brood. Doet de boodschappen, ziet voor het eerst een supermarkt van binnen, doet bestellingen bij de bakker en sorteert de was.
Zelfs de droger weet hij aan te zetten.
Hij doet het zonder ophef en zonder zucht.
Soms wil mijn moeder aan de telefoon als ik met mijn vader bel.
Ze neemt dan de hoorn en vraagt halverwege het gesprek met wie ze spreekt.
Soms gaat het goed. Dan babbelt ze wat en ik terug.
Gisteren babbelden we weer wat samen, tot ze verbaasd vroeg: "welke stem is dit?"
"Dat is Marianne", zegt mijn vader.
"Maar met welke stem spreekt Marianne?" blijft mijn moeder zich verbazen....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten