Anders

"Het gaat niet goed met ma"
Met die zin begon pa steeds vaker een gesprek.
"Ma is in de war, ma kan steeds minder, ma is broos, ma is kwetsbaar, ma voelt zich niet fit..."

Er kwam eten van een catering want ma was het teveel te koken.
Mijn vader die eerder nooit een winkel van binnen zag, deed boodschappen.
Mijn moeder bleef zitten als er bezoek kwam.
Mijn vader zette koffie,schonk thee en smeerde een boterham.
Mijn vader en moeder bleven steeds vaker thuis.

De laatste keer dat alles nog 'normaal' leek, voor zover het normaal kon zijn,
was op 21 augustus j.l.
We vierden moeders verjaardag met een etentje.
Mijn moeder - nooit een eter geweest - dreigde er weer een potje van te maken:
Ze begon te zeuren als een kleuter: dat ze maar halve porties wilde en eigenlijk liever niks.
Ik kapte af en verbood haar de soep.
Bestelde gerechten die ze lekker vond en haalde er het vele vanaf.
Ik zag haar genieten en het was gezellig.
Mijn moeder ging zelfs uit vrije wil op de foto en pakte mij en mijn dochter vast.
Later zag ik op die foto dat het toen al 'anders 'was.