We zijn mooi op tijd in Oostburg. Ze hebben ons nog niet verwacht. Mijn vader zit nog boven op zijn kamer, krant lezen en aan de dagelijkse puzzel, denken we.
We pakken meegebrachte lunch al uit en zetten snel,snel, voor pa naar beneden komt koffie! In de badkamer hoor ik mijn moeder scharrelen.
Zodra mijn vader ons spot, gaat het ritueel van handelingen van kracht.....mijn moeder wil tafel dekken,mijn vader zegt dat doe ik wel,mijn moeder verbaasd zich erover dat mijn vader tegenwoordig alles kan en wilt en doet. Gniffelt vervolgens tevreden dat ze zelf heerlijk mag blijven zitten.
Als we redelijke tijd later gezellig aan tafel zitten, wil mijn moeder een worstenbroodje. Mijn vader twijfelt..."Dan lust je straks weer niks" zegt hij bezorgd. Wat maakt het uit vind ik, als ma maar eet daar gaat het om.
Mijn moeder werkt het in plakken gesneden broodje naar binnen met mosterd, waarvoor ze 3x naar de kast loopt om een lepel te pakken. Uiteindelijk staan er 3 lepeltjes in de mosterdpot. Ze kan er zelf om lachen en eet verdorie het hele broodje op met grote klodders pikante mosterd. Het koffie-uurtje gaat naadloos over in lunch-time. Mijn moeder wil soep, maar lust geen dikke soep zegt pa. De meegebrachte soep is zeer dik met stukken en brokken..iets waar ma normaliter van rilt. Maar mijn moeder houdt plots van dikke soep en lepelt voldaan haar bord leeg. Daarna wil ze wijn net als ik, want zegt ze beledigd..."ik krijg normaal alleen op zondag een glaasje wijn!"
Mijn vader eet onverstoorbaar verder...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten