verdwaald

'Mevrouw bent u misschien verdwaald ?'
Een stem klinkt opeens van dichtbij.
Een meisje staat in een deuropening en roept naar mijn moeder.
"Verdwaald?"Herhaalt mijn moeder onzeker...ze kijkt het meisje vertwijfeld aan.
'Ja', zegt het meisje, 'bent u verdwaald? Zal ik u even thuisbrengen?'
"Oh nee hoor", zegt mijn moeder wat verlegen, "ik weet het wel".
Het meisje schiet haar jas aan en komt naar buiten.
'Nou' zegt ze: 'Mijn ma zag u al een paar maal voorbijkomen en dacht...'
"Jaaa", zegt mijn moeder, "het lijkt hier een beetje op elkaar"
en ze doet een poging de goede richting te vinden.
'Wacht 'zegt het meisje, 'ik breng u hoor!'.
"Nee" zegt mijn moeder, "hoeft niet hoor, dank je wel".
'Mijn ma weet waar u woont, ze heeft me gevraagd u thuis te brengen'.
Ze haakt voorzichtig een arm in en samen gaan ze voetje voor voetje op thuis aan.
Het is niet heel ver en mijn moeder babbelt gezellig met het vriendelijke meisje.
Thuis gekomen moet ze rusten.
Het was een vreemde middag.