donderdag 27 mei 2010
Telefoon
De telefoon wordt meteen opgenomen.
Ik ben vandaag vroeg klaar met het avondeten, mooie tijd te bellen.
Dit uur van de dag zit mijn vader op zijn studeerkamer.
Beetje rust, kwartiertje lezen.
Mijn moeder kan zich op goede dagen nog net even alleen amuseren.
Ze doet niet veel, ze loopt wat van links naar rechts.
De tv blijft uit, net als de radio.
Ze kijkt wat in een week krantje of pakt boeken op en legt ze weer neer op 't leestafeltje.
Veel meer is er niet.
Mijn moeder is blij als 's avonds de telefoon gaat.
Dan ben ik het of mijn zus.
Dan kan ze opnemen.
"Jahaa" zegt een zachte bibberende stem.
"Hoe was je dag mama?" vraag ik
"Oo ik had zo een p r a c h t i g e dag" zegt ze.
"Fijn" zeg ik " wat heb je gedaan?"
"Ik ben erop uit geweest" zegt mijn moeder
"Heb een rondje gelopen en verder...verder weet ik het niet meer....
Het was een prachtige dag, echt prachtig".
"Mooi mama" zeg ik.
"Fijn toch, het maakt niet uit dat je het niet meer weet, je hebt genoten!"
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geniet van deze momenten.. dat verdomde moment dat ze niet meer weet wie er belt gaat helaas ook komen. Voor jullie hoop ik dat dit nog heeeeeeeeeeel lang duren gaat!!!
BeantwoordenVerwijderenMenno