
Vandaag waren de dames die nu de krans bepalen, samen, om op uitnodiging van mijn vader nu eens geen koffie te drinken maar een wijntje en geen gebakje te eten of zelfgebakken cake, maar een diner te genieten. Mijn moeder zal geen krans meer organiseren, ze hoort er gelukkig nog wel bij. Iedere week haalt iemand haar op en brengt haar thuis. Mijn moeder prijst zich gelukkig, zo ook mijn vader die dan even een enkel uur op adem komt. De krans is als een armband gemaakt van schakeltjes. Mijn moeders schakeltje is eruit, de krans nu wat kleiner. Mijn moeder hangt eraan als een bedeltje....en zo dat gaat met bedeltjes...die hebben hun eigen taak....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten