Kleine momenten kunnen feestjes zijn.
Feestjes kunnen grote drama's zijn.
De verjaardag van mijn vader werd een drama.
Een verjaardag teveel waar niets meer te vieren viel.
Misschien omdat we wisten: dit is de laatste.
Misschien omdat we probeerden: dit is nog over.
Te weinig gezegd, te veel gedaan, te veel gezegd, te weinig gedaan.
Alles achteraf.
Einde van het feestlied, einde van de dag, einde van een samen:
Mijn vader die mijn moeder niet meer aan kan en dat eindelijk toegaf.
Kleinkinderen, verbijsterd, heen en weer geschoven in de rol van de dag.
Familieleden, machteloos, elkaar beurtelings naar voren of terzijde duwend.
Wat was mijn rol, mijn plek? Waar stond ik in het verhaal?
Mijn jeugdtrauma.
Daar stond ik midden in.
Tussen tirannieke vader met zijn beperking en manipulerende moeder met eigen rugzak.
Jaren van helen in een klap ongedaan.
Pijnlijke val.
Zo'n dag: zoveel meer dan een aaneenschakeling van momenten.
Een drama.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Verwarring alom.
BeantwoordenVerwijderenMoeilijk als je vader het niet meer aan kan.
De dagelijkse zorg overlaten aan professionals lijkt nog de beste optie.
Mijn ervaring: houd alles klein, overzichtelijk.
Geen gedoe over gisteren, zoek naar wat moeder nog kan en prettig vindt. Kleine momenten.
Sterkte,
Hans
Dank je. Vader had al lang de zorg meer uit handen moeten geven. Van deze situatie wordt niemand beter...Vrijdag weer eens praten.
Verwijderen