zondag 19 september 2010
schoenen
Vader heeft het opgegeven...hij vraagt hulp.
Positief.
Ieder dag zal de thuiszorg komen, om mijn moeder te wassen en aan te kleden en haar pleisters met medicatie te plakken.
Moeder is content met de aandacht en het gaat er gemoedelijk aan toe. Ze keuvelen en lachen in de badkamer...
Maar we hebben te vroeg gejuicht.
De tweede dag mislukt helemaal. Moeder valt uit tegen mijn vader:
'Hoe hij het durft iemand in huis te halen die haar moet douchen, alsof ze vies zou zijn en dat hij zeker vond dat ze stonk!'
Ze weigert nog door iemand gewassen te worden en stapt zelf onder de douche...haar schoenen zijn doorweekt....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ik herken dit zo Marianne,
BeantwoordenVerwijderenMijn ma kleedde zich alvast helemaal aan om maar niet gedoucht te worden door een zuster.Een broeder mocht helemaal niet binnenkomen..mijn pa steeds boos,totdat hij het opgaf.De zuster kleedde ma weer gewoon uit en ma vond dat dan weer prima. Wat een geduld moeten die partners toch hebben.Respect hoor.