zondag 19 september 2010
kinds
Als ik bij mijn moeder bent, houdt ze zich goed.
De sfeer is ontspannen en we maken er het beste van.
Zijn we naar huis...dan gaat het mis.
Moeder is dan onrustig, gaat dwalen in totale verwarring...
Vader belt: "Ze is volledig kinds geworden"
Het klinkt als een noodkreet.
"Ik kan haar geen seconde alleen laten, ze gaat enorm achteruit"zegt hij.
We komen maar weer af...en dan gaat het goed, naar omstandigheden.
"Ik hou dit geen half jaar meer vol..." zegt vader...
We houden beraad, we zullen hulp regelen, maar vader is ons voor...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten